جلد صفر از مجموعه داستان‌های فلسفی جهان

  از مقدمه‌ی کتاب اولین کتاب خردمندی من : از كودكيم، جملات زيبا را جمع مي كنم مانند برخي كه تمبر يا پروانه جمع مي كنند. با احساس اين كه آن جملات، قطعات جورچيني هستند كه جور شده، و اين جورچين نه تنها تمام خرد دنيا را شامل مي شود بلكه پاسخ همه ي پرسش هايي را هم كه مي كند، خودش دارد.از كجا مي آيم؟ ما كه هستيم؟ دوست داشتن چيست؟ چرا مرگ؟ معناي زندگي چيست؟ بعدها، من چه مي شوم؟...ديگراني قبل از من در موردش فكر كرده اند. دانشمند، متفكر، فيلسوف، طنز پرداز...در چين، يونان، امريكا يا پاتاگونيا! چرا خودم را از يافته هاي آن ها محروم كنم، وقتي آن ها اين جا هستند، در دسترس؟

شميرون دنيايى است كه در آن روياها به حقيقت مى‌پيوندند: فقط كسانى كه روياهايشان را به قدر كافى باور دارند، می‌توانند به آن‌جا وارد شوند و كسانى كه به خودشان و روياهايشان اعتماد كافى دارند، می‌توانند آن‌جا بمانند