آلبر کامو

آلبر کامو (Albert Camus) در تاریخ 7 نوامبر سال 1913 میلادی متولد شد و در چهارم ژانویه 1960 میلادی نیز درگذشت. او نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار الجزایری-فرانسوی‌تبار، یکی از فلاسفهٔ بزرگ قرن بیستم و از جمله نویسندگان مشهور و خالق کتاب بیگانه است.

لوسین کامو، پدر آلبر کامو، تنها سواد خواندن و نوشتن داشت و در یک شرکت شراب‌سازی کار می‌کرد و کاترین کامو، مادرش، مثل بقیه‌ی خانواده بی‌سواد بود. پدر آلبر کامو را در 1914 به خدمت نظام بردند، در نبرد مارن سخت مجروح شد و درگذشت. آلبر کاموو برادر و مادرش، پس از درگذشت پدر، در خانه‌ی مادربزرگ مادری‌اش زندگی کردند. کودکی آلبر کاموبرخلاف کودکی بسیاری از نویسندگان برجسته‌ی فرانسه دوره‌ی غرقه‌شدن در خود نبود. آلبر کامو کودکی فعال بود؛ شنا می‌کرد و فوتبال بازی می‌کرد و بعدها به تماشای مسابقات مشت‌زنی می‌رفت. کامو ده‌ساله بود که معلم مدرسه‌ی ابتدایی‌اش، لویی ژرمن، به او کمک کرد تحصیلاتش را ادامه دهد. در هفده‌سالگی نخستین‌بار حمله‌ی سخت و تقریباً مرگبار سل ذات‌الریه‌ای به او دست داد و این بیماری تا پایان عمر دست از سرش برنداشت. او پس از گذراندن دبیرستان به کمک استاد بزرگ دیگری، ژان گرونیه، در 1933 در دانشگاه الجزایر پذیرفته شد. در آن‌جا آلبر کامودر حلقه‌ی دوستانی در آمد که برخی از آنان تا پایان عمر دوستی‌شان را با او حفظ کردند.

آلبر کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد» برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوان‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل و همچنین نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا است که این عنوان را کسب کرده‌است.

در سال‌های بعد آلبر کامو به دار و دستهٔ ژان پل سارتر و سیمون دوبوار در کافه فلور در بلوار سن ژرمن پاریس پیوست.

با وجود اینکه آلبر کامویکی از متفکران مکتب اگزیستانسیالیسم شناخته می‌شود او همواره این برچسب خاص را رد می‌کرد. در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۴۵ آلبر کامو هرگونه همراهی با مکاتب ایدئولوژیک را تکذیب می‌کند و می‌گوید

: «نه، من اگزیستانسیالیست نیستم. هم سارتر و هم من همیشه متعجب بوده‌ایم که چرا نام ما را پهلوی هم می‌گذارند»

آلبر کامودر بعداز ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۶ سالگی بر اثر سانحهٔ تصادف نزدیک سن، در شهر ویل‌بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده نشده پیدا شد، آلبر کاموابتدا قرار بود با قطار و به همراه همسر و فرزندانش به سفر برود ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند. رانندهٔ اتوموبیل و میشل گالیمار، دوست نزدیک و ناشر آثار آلبر کامو، نیز در این حادثه کشته شدند.هنگامی که کامو در حادثهٔ اتومبیل کشته شد، مشغول کار بر روی نسخهٔ اول رمان تازه‌ای به نام آدم اول بود. به دوستی نوشته بود: «همهٔ تعهداتم را برای سال ۱۹۶۰ لغو کرده‌ام. این سال، سال رمانم خواهد بود. وقت زیادی می‌برد؛ اما به پایانش خواهم برد» حادثهٔ اتومبیل زمانی پیش آمد که عازم پاریس بود تا کاری تازه (کارگردانی تئاتری تجربی) را آغاز کند.

آلبر کامو در گورستان لومارین در جنوب فرانسه دفن شد.  پس از مرگ کامو، همسر و فرزندان دوقلوی او حق تکثیر آثارش در اختیار گرفتند و دو اثر از او را منتشر کردند. اولین آن‌ها کتاب مرگ شاد بود که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. شخصیت نخست این کتاب پاتریس مورسو نام دارد که بسیار شبیه مورسو، شخصیت نخست کتاب بیگانه است. در محافل ادبی مباحث بسیاری در مورد ارتباط این دو کتاب در گرفته‌است. دومین کتابی که پس از مرگ آلبر کامومنتشر شد یک اثر ناتمام به نام آدم اول بود که سال ۱۹۹۵ منتشر شد. آدم اول یک خودزندگی‌نامه دربارهٔ دوران کودکی نویسنده در الجزایر است.

آلبر کامو در بین برندگان نوبل ادبیات، کمترین طول عمر را دارد و دو سال پس از بردن جایزهٔ نوبل در یک سانحهٔ تصادف درگذشت.

آثار آلبر کامو :

رمان

• بیگانه – ۱۹۴۲ – نام اصلی: L’Étranger
• طاعون – ۱۹۴۷ – نام اصلی: La Peste
• سقوط – ۱۹۵۶ – نام اصلی: La Chute
• مرگ خوش – نوشته شده در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۷ و منتشر شده در سال ۱۹۷۱ – نام اصلی: La Mort heureuse
• آدم اول – کامو پیش از اتمام این اثر جان باخت و در سال ۱۹۹۵ این اثر نیمه‌تمام منتشر شد – نام اصلی: Le premier homme

نمایش‌نامه‌ها

• کالیگولا – نوشته شده در ۱۹۳۸ و اجرا شده در ۱۹۴۵ – نام اصلی: Caligula
• مرثیه‌ای برای راهبه – ۱۹۵۶ – اقتباس از رمانی نوشتهٔ ویلیام فالکنر با همین نام – نام اصلی: Requiem pour une nonne
• سوء تفاهم – ۱۹۴۴ – نام اصلی: Le Malentendu
• حکومت نظامی – ۱۹۴۸ – نام اصلی: L’État de Siège
• عادل‌ها – ۱۹۴۹ – نام اصلی: Les Justes
• تسخیر شدگان – ۱۹۵۹ – اقتباس از رمانی نوشتهٔ فئودور داستایوسکی با همین نام – نام اصلی: Les Possédés

آثار غیر داستانی

• پشت و رو – ۱۹۳۷ – مجموعهٔ مقاله – نام اصلی: L’envers et l’endroit
• عیش – ۱۹۳۸ – مجموعهٔ چهار جستار – نام اصلی: Noces
• افسانهٔ سیزیف – ۱۹۴۲ – نام اصلی: Le Mythe de Sisyphe
• انسان طاغی – ۱۹۵۱ – نام اصلی: L’Homme révolté
• یادداشت‌ها ۱۹۳۵-۱۹۴۲ – انتشار: ۱۹۶۲ – نام اصلی: Carnets, mai 1935 — février ۱۹۴۲
• یادداشت‌ها ۱۹۴۳-۱۹۵۱ – انتشار: ۱۹۶۵
• یادداشت‌ها ۱۹۵۱-۱۹۵۹ – انتشار: ۱۹۸۹ – نام اصلی: Carnets Tome III: mars 1951 – décembre ۱۹۵۹

از اینستاگرام انتشارات او –
https://instagram.com/oupublic

از اینستاگرام انتشارات او –
https://instagram.com/oupublic

آلبر کامو

منابع : ویکی پدیا / برترین ها