ویلیام شکسپیر ( William Shakespeare ) شاعر و نمایش نامه نویس بزرگ انگلیسی، خالق نمایشنامه‌هایی بسیار ارزنده است که از نمونه‌های آن می‌توان به هملت، اتللو، مکبث ، ژولیوس سزار ، شاه لیر ، رومئو و ژولیت ، رام کردن زن سرکش و تاجر ونیزی اشاره کرد. ویلیام شکسپیر در 26 آوریل سال 1564 در شهر استراتفورد ا انگلستان به دنیا آمد.
در پاییز سال ۲۰۰۸ شبکه تلویزیونی «آرته» (Arte) که به دو زبان فرانسه و آلمانی پخش می‌شود و به طور عمده در زمینه فرهنگ و هنر برنامه دارد، یک نظرخواهی از بینندگانش پخش کرد در مورد اینکه بهترین و برترین نمایشنامه-نویس تاریخ کیست. در طول ده هفته، هر هفته در یک برنامه یک‌ساعته، یک نمایشنامه‌نویس (از ده نمایشنامه‌نویسی که به مرحله پایانی رسیده بودند) از طریق مصاحبه با متخصصان و تاریخ‌نگاران تئاتر، بازیگران و کارگردان‌هایی که تبحری خاص در اجرای آثار آن نمایشنامه‌نویس به‌خصوص از خود نشان داده-بودند، و بالاخره منتقدان تئاتر معرفی می‌شد. از عهد کلاسیک سوفوکل به مرحله نهایی رسیده‌بود و از دوره رُنسانس مولی‌یر و ویلیام شکسپیر، از سده نوزدهم گوته و شیلرِ آلمانی، از آستانه سده بیستم ایبسن و چخوف، و سه نفر هم از خود سده بیستم: برشت، بکت و سارتر. در یک شب ویژه که برنامه به طور زنده پخش می‌شد، بینندگان از سراسر اروپا و سرزمین‌هایی دیگر از جمله تونس با تلفن و دورنگار و رایانه شروع به رأی دادن کردند و همانطورکه شاید حدس زده‌باشید، ویلیام شکسپیر به عنوان بهترین نمایشنامه‌نویس طول تاریخ انتخاب شد. رده‌بندی نهایی ده نفری که از ابتدا از میان پنجاه‌وسه درام‌نویس انتخاب شده‌بودند، به‌شرح زیر است:
۱- ویلیام شکسپیر
۲- شیلر
۳- مولی‌یر
۴- برشت
۵- گوته
۶- سوفوکل
۷- بکت
۸- سارتر
۹- چخوف
۱۰- ایبسن
نمونه‌ای از نوشته‌های ویلیام شکسپیر با ترجمه حسین الهی قمشه‌ای:
O, who can hold a fire in his hand
By thinking on the frosty Caucasus
Or cloy the hungry edge of appetite
By bare imagination of a feast
Or wallow naked in December snow
By thinking on fantastic summer’s heat
O, no! the apprehension of the good
Gives but the greater feeling to the worse
کیست که بتواند آتش بر کف دست نهد
و با یاد کوههای پر برف قفقاز خود را سرگرم کند
یا تیغ تیز گرسنگی را با یاد سفره‌های رنگارنگ کند کند
یا برهنه در برف دیماه فرو غلتد و به آفتاب تموز بیاندیشد
نه. هیچکس! هیچکس چنین خطری را
به چنان خاطره ای تاب نیاورد
– از آن است که –
خیال خوبی‌ها
درمان بدی‌ها نیست بلکه صد چندان
به زشتی انها می‌افزاید
منابع: ویکی پدیا / یک پزشک / الهی قمشه‌ای
