استفان مالارمه ( Stéphane Mallarmé ) شاعر فرانسوی در 18 مارس 1842 ميلادی در خانواده ای تهيدست در پاريس متولد شد . وی مادرش را در 5 سالگی از دست داد و در دامن مادربزرگ خود پرورش يافت و از نوباوگی مجبور به تلاش برای معاش شد . استفان مالارمه  در سال 1862 به انگليس رفت و نه ماه بعد با دختری انگليسی ازدواج كرد و اندكی بعد نيز گواهی نامه ی صلاحيت تدريس در دبيرستان را دريافت داشت . استفان مالارمه  سپس به فرانسه بازگشت و در شهر تورنون ، به معلمی پرداخت . استفان مالارمه از اين پس زندگی خود را به دو بخش تقسيم كرد ، يكی را وقف پيشهی معلمی كرد و قسمت ديگر را نيز در كنار همسر و دخترش به سر می برد و با دوستان شاعر و نويسنده اش نيز روابط بسيار محدودی داشت .

استفان مالارمه  چند سالی در شهرهای گوناگون فرانسه به معلمي پرداخت ، در سال 1871 به پاريس رفت و در آنجا ضمن تدريس به ترجمه ی اشعار ادگار آلن پو همت گماشت ، استفان مالارمه در سال 1887 دو اثر خود را به نام های ” آلبوم شعر و نثر و اشعار ” منتشر كرد و از سال 1880 عصر های سه شنبه هر هفته خانه ی خود واقع در خيابان رم ، انجمنی برای پذيرايی از شاعران بر پا داشت و در اينجا بود كه كسانی چون ، موريس بارس ، رنه گيل ، هانری دورنيه ، گوستاو كان ، ژول لافورگ ، پل كلودل ، پی ير لويس ، آندره ژيد و پل والری گرد آمدند و اينان همگی به استادی استفان مالارمه معترف بودند .

استفان مالارمه در سال 1893 ، بازنشسته شد وتوانست با آرامش بيشتری كار كند . بدين جهت به دهكده ی وارلول نقل مكان كرد و در آنجا انديشه شاعرانه اش بار ديگر به گل افشانی آغاز كرد .

استفان مالارمه سرانجام بر اثر بيماری ناگهانی تشنج اعصاب حنجره در 9 سپتامبر 1898 در گذشت .

استفان مالارمه

منابع : ویکی پدیا / انجمن نواندیشان